En we gaan weer verder
Blijf op de hoogte en volg Edwin en Maria
29 September 2014 | Verenigde Staten, Oakhurst
26-9 zijn we vertrokken uit Sequoia en naar Atwater gereden(eerder geschreven als Atwa, sorry miste een paar letters). Hier was het openlucht museum met oude vliegtuigen, waarvan de meeste tussen 1940 en 1960 gevlogen hebben. Een enkeling vloog nog tot 10 a 15 jaar geleden. Door menig vrijwilligers worden de vliegtuigen onderhouden en dat is goed te zien. In hun glorie staan ze er goed bij.
In het museum hadden ze 60 verschillende vliegtuigen staan, dus Edwin heeft zich ’s middags prima vermaakt. Binnen was een kleine collectie foto’s en spullen te zien. Tijdens ons bezoek werden we hartelijk te woord gestaan door een oudere man. Hij vertelde over de verschillende foto’s en later bleek dat bij zelf in een zelfde soort vliegtuig wat buiten stond gewerkt had. Mooi om deze verhalen te horen.
We stonden op een camping bij het museum, wat op een oude vliegbasis ligt. De vliegbasis wordt tegenwoordig alleen nog gebruikt voor kleine vliegtuigen en vlieglessen. Onze camping had daardoor ook meer weg van een parkeerplaats met 6 aansluitingen dan een echte camping, maar het was mooi om zo dicht bij de vliegtuigen te verblijven.
Zaterdags was er heel toevallig precies een autoshow georganiseerd. Omdat onze volgende camping toch gereserveerd was hadden we mooi de tijd om deze ook nog te bekijken. Het hele terrein stond vol opgepoetste en opgevoerde auto’s. Want al is de buitenkant nog zo mooi, als er niks onder de motorkap zit, was je auto ook niks waard. Gelukkig zijn we de dag ervoor ook in het museum geweest, want nu kon je niet rustig en ongestoord foto’s maken van de vliegtuigen. Overal stonden auto’s. Voor, achter en zelfs onder de vleugels van de vliegtuigen. Omdat onze interesse niet echt bij auto’s ligt. Liepen we sneller over het terrein dan gister. Wat het wel weer erg gaaf maakte was dat we in 4 verschillende vliegtuigen binnen mochten kijken. Dus dit hebben we uiteraard gedaan. Raar om in zo’n vliegtuig te staan en te realiseren dat hier soldaten en bommen in gezeten hebben. Bij een tankvliegtuig stond een oudere man van het museum zijn verhaal te doen. Bij het aankomen lopen vertelde hij uitbundig over zijn werk en moest Edwin en later ik een trapje af en plat op ons buik (uh, nouja handen/knieën want we zijn toch iets te lang) gaan liggen zodat we konden zien wat zijn werkplek was geweest. En dat was achter in het tankvliegtuig tussen de vloer zodat hij uit een raampje kon kijken naar de tankslang die een ander vliegtuig van brandstof moest voorzien. Heel apart, maar wel reuze interessant.
Na de autoshow bijna afgelopen te hebben en het 4e vliegtuig van binnen bewonderd te hebben, kwamen we toevallig de man van gister uit het museumgebouwtje tegen. Hij was aangenaam verrast ons weer te zien en vroeg of we het vliegtuig van binnen hadden gezien. Want dat was zijn vliegtuig zei hij. Nouja bijna dan. Hij had niet in deze gewerkt, maar wel precies zo 1, dus toch zijn vliegtuig. Mooi om die trotsheid te zien.
Voordat we het museum verlieten hebben we kaartjes gekocht om ook nog even bij het vliegtuig van de president te kijken. Deze stond op een ander stuk tentoongesteld en hier werden we heen gebracht met een bus. We mochten ook in het vliegtuig, wat dienst heeft gedaan tot 2009, binnen kijken. Alleen geen foto’s maken, maar het zag er wel lekker uit. Grote stoelen, genoeg beenruimte, dus lijkt met niet erg om in te vliegen.
Na dit alles zijn we vertrokken naar Oakhurst, een plaatsje vlakbij Yosemite. Daar aangekomen eindelijk een douche genomen na een aantal dagen zonder en verdere plannen gemaakt voor 28 sept.
Vandaag 28-9 naar Yosemite geweest. Dit lag op ongeveer een half uurtje rijden van het park, eenmaal in het park was het nog 3 kwartier naar het ‘centrum’. Vanuit het centrum zijn we bij een waterval gaan kijken, maar dat sijpelde alleen wat. Onderweg waren we langs een andere gereden welke wel daadwerkelijk stroomde, dus daarheen gereden. Het was duidelijk te zien dat ook deze waterval veel meer gewend is, maar we hebben toch vallend water gezien, dus voor ons genoeg. De omgeving is trouwens ook prachtig, alleen wanneer de watervallen echt stromen nog een stuk indrukwekkender denk ik.
Na de lunch weer aan de aftocht begonnen, want we zijn weer behoorlijk wat meters gestegen. En de rit omhoog vond ik al niet heel fijn, omlaag was nog minder. Stel jezelf voor: een uur lang op een weg, de berg af en in de gehele weg niet 1 recht stuk. 1 en al bocht. Ik overdrijf niet, Edwin is het met me eens. Nou als je dan al last heb van wagenziekte(waar ik trouwens tot op de dag van vandaag totaal geen last van gehad heb) dan maakt deze weg het niet veel beter. Maar goed na ruim een uur door de regen weer terug gekomen op de camping. En hier regent het nog steeds en denk dat het net als afgelopen nacht wel zo zal blijven. Maar ach wij slapen tenminste niet in een tentje zoals onze overburen. En vanmorgen bleek dat het tentje toch niet geheel opgewassen was tegen zoveel regen, aahh.
Maar goed. Dit was dan het laatste verslag vanuit onze camper gok ik. Morgen rijden we richting San Fransicso en niet over de tioga pass naar lake Tahoe zoals eerst het idee was. Want dinsdag moet de camper tussen 9 en 10:30 terug en als je als eerste bent hoef je niet te wachten :). Het volgende verslag zal vanuit het hotel zijn denk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley