Pech??

Na hervey bay zijn we door gereden naar Noosa Heads. Dit in plaats van Caloundra. Want we wilde zeker weten dat we een wasmachine zouden hebben. Ja inmiddels hebben onze kleren al meerdere malen de wasmachine van binnen gezien. En gelukkig zijn de wasmachines beter dan in Alice Springs. Want nu worden onze kleren wel daadwerkelijk schoner dan dat ze er in gingen.
Maar goed weer een dag verder in onze schema geeft toch echt aan dat het de laatste dag is samen met onze camper. Dus op naar brisbane waar we de laatste nacht nog in onze camper slapen. Volgens het boekje was er 1 camping, maar die hebben we overgeslagen want die was 50dollar per nacht. Nou mooi niet dus. Gelukkig nog de lonely planet en daar stond nog een goedkopere in. Daar aanbeland snel de camper geparkeerd en op naar de stad om die nog te bekijken. Nou weet wel dat we de campings en de dorpjes leuker vonden. Wij zijn niet echt stadsmensen. Maarja we zijn er geweest en hebben het gezien. Terug naar de camping waar we de tassen hebben ingepakt zodat we de dag erna snel op pad konden naar het verhuurbedrijf. Om de tijd te doden nog een spelletje kolonisten van catan gespeeld en we worden steeds beter. :)
Volgende ochtend vroeg eruit want om 8uur ging de garage open en we wilde als eerste zijn want om half 10 moesten we weer op het vliegveld zijn. Bij de garage de camper afgeleverd zonder problemen en om half 9 stonden we op het vliegveld. Geluk zit ons toch nog mee, want ze maakte geen problemen van het feit dat in onze eerste nacht ons elektrasnoer als lekker hapje had gediend voor een of ander dier. Edwin gelukkig op de hoogte van snoeren zag dat het niet veel kwaad kon en het zorgde dus niet voor problemen.
Eenmaal ingeboekt(helaas zonder extra been ruimte, gelukt toch op??) dan maar wachten op het vliegtuig. Blijkt eenmaal in het vliegtuig toch nog 1stoel bij de nooduitgang vrij te zijn. Vragen staat vrij dus met de stoute schoenen gevraagd of Edwin daar mocht zitten. En ja hoor dat mocht, wel na het opstijgen en na de instructies wat te doen als we crashen. Maar hij had dus heerlijk ruimte voor de benen. Ik ben wat korter dus voor mij ging het nog goed. Maar nu Edwin naast me weg was kon ik ook mijn benen die kant op kwijt. Dus samen voordeel.
Eenmaal in Sydney snel naar ons hostel wat we voortijdig al geboekt hadden. Deze keer de trein genomen ipv de bus en dat ging heerlijk snel. Eenmaal daar voor het eerst een echt bed met goed matras. Jeeehhh. Zullen we lekker slapen. Besloten niet naar de blue mountains te gaan want in Sydney is genoeg te zien. En omdat de kamer ons wel aanstaat maar gelijk vast zetten voor de rest van de nachten. Maar helaas alle geluk is nu wel aan het op raken. Ze zitten helemaal vol. Sh*t. Goed dan maar op zoek naar een ander hostel. Nummer 1zat ook vol. Oke dat kan. Maar dat de volgende 15 ook vol zaten gaf toch wel aan dat ons geluk echt op is en verandert in pech:(. Uiteindelijk is het een 6persoonszaal geworden voor de laatste 4nachten. Helaas maar is niet anders. Dan maar genieten van ons heerlijke bed. Want na 15teleurstellende telefoontjes en een rondje Sydney waren wij maar ook onze voetjes moe.
Om 21uur lagen we erin. Zin in een heerlijk nachtrust. Maar helaas. Ook dat was ons niet gegunt. Om 2uur snachts waren we blij dat we maar 1nacht bleven. We werden ons bed uitgedrilt door de bar die onder het hostel bleek te zitten. Toch nog een beetje geluk dan dat hij vol was.
Volgende dag op naar ons nieuwe optrekje. Blijkt deze ook nog in een gezelliger wijk te zitten. Meer winkeltjes en eettentjes ipv alleen maar torenhoge kantoorgebouwen. Ons geluk is blijkbaar nog niet op.
11uur onze spullen in de kamer(achter slot) gedropt en op voor een wandeling door Sydney. Op zoek naar het mooiste plekje om zonsondergang te bekijken bij het opera house. En we hebben hem gevonden. Dus eerst wat eten, dan Edwins camerastandaart gehaald om vanavond de mooiste foto's te maken en toen op naar de supermarkt voor stokbrood, kruidenboter en sla. Vervolgens op naar het park waar we heerlijk vanaf 15uur hebben gezeten en onder het genot van ons stokbroodje met kruidenboter van de zonsondergang hebben genoten. Weer bleek ons geluk nog niet helemaal op want het was de enige dag met 30graden en strak blauwe lucht van die week. Dus onze avond kon niet meer stuk. Goed moet er wel bij vermelden dat zodra de sluimering begon er ook steeds meer mensen met camera verschenen, maar dat namen we voor lief. Onze avond was TOP.
Vervolgens terug naar het hostel. De eerste nacht was wat onwennig met mensen die komen en gaan, maar het is een echt matras en een kussen.
Dag 2 bestond uit het bewandelen van de Sydney harbour bridge. We hebben hem niet beklommen. 1:Begon het te spetteren en 2(grootste reden): onze voeten waren moe. Dus onze favoriete plek weer opgezocht. De subway en een heerlijk broodje gezond op. Onder het amusante gebeuren van de kopmeeuw die de mensen terroriseerde die hun eten bij de sushi hadden gehaald. De dag ervoor was het goed raak. Toen had hij een hap sushi van een man die niet op stond te letten. Vandaag was het een wrap in een onbewaakt ogenblik.
Onze buikjes vol en voetjes wat minder moe op naar Sydney tower. Hier gekomen gekozen voor het platform + skywalk. En die was gaaf. Eerst onszelf weer in een charmant pakje gehesen. Daarna een veiligheidsriem en dan hup naar buiten. 268 meter hoog. En het was wel wat bewolkt maar absoluut niet koud. Na 45 minuten weer naar binnen. We mochten niets meenemen. Geen horloges, losse dingen in je zak(ondanks je charmante pakje) en dus ook geen camera. Maar gelukkig werden er genoeg foto's gemaakt door de begeleidster dus achteraf besloten het fotopakket te nemen. Hierin 1foto samen, een bewijs dat we hem echt bewandeld hebben, een groepsfoto en het BELANGRIJKSTE een cd met alle andere foto's. Jeehh en die zijn gaaf want we hebben ze langs zien komen op het beeld scherm.
Dit was ons hoogtepunt van vandaag. Met hele moeie, maar voldane geest, op naar het hostel voor een eigen bereid potje uncle bens. Tenminste dat was de poging. De saus was niet heel lekker en de kip was gevlogen(leest geen boter dus geen kip).
Maarja de dag was top, aandenkens zat, dus op naar ons 2de nachtje samen met 4 anderen. :p
Dankzij vertrekkende mensen nu gelukkig wel boven elkaar ipv 6 meter uit elkaar.
Wij zeggen truste en sorry voor het gebrek aan foto's. De laptop wil geen verbinding maken met internet. Daarom nu dus ook dit vinger getypte verhaal op mijn telefoon.
Groetjes van ons