Ogen te kort

Zo we zijn gearriveerd in San Francisco. Na een uurtje vertraging op Schiphol opgestegen(omdat het vliegtuig verlaat uit Suriname was gekomen en gecontroleerd moest worden ivm de veiligheidsregels van Amerika).
Het was een behoorlijke zit, maar viel uiteindelijk nog mee. Iedere minuut hebben we genoten van de extra beenruimte die we hadden bijgeboekt.
Eenmaal geland waren we met maximaal 20 minuten door de douane en hadden we onze koffers. Dat is wel een verschil met schiphol. Vervolgens op naar de trein die ons op een straat afstand van ons hotel bracht. Snel naar ons hotel, want Nederlandse tijd was het al ruim na 23uur. Gelukkig konden we gelijk onze kamer in en toch maar even ons bed in. Wel de wekker gezet want anders komen we nooit in het ritme.
Na anderhalf uur geslapen te hebben, hebben we onszelf toch maar uit het bed getrokken. Ons hotel ziet er van buiten een beetje retro uit(zie foto). Ook van binnen is te zien dat het niet nieuw is, maar het is wel schoon. En ach, met je ogen dicht zie je het toch niet. Alleen je oren afsluiten gaat wat lastig. Want hoewel de ramen toch echt dicht zitten. (Heb ik dubbel gecheckt) Klinkt het alsof de ramen wagen wijdt open staan. En dan zitten we nog op de vierde verdieping. Maarja de autotoeters, brandweersirenes en piepende remmen geeft alles wel wat sfeer.
Goed op naar buiten. Vanuit onze hotelkamer ziet het er lekker uit buiten en anderhalf uur geleden was het aardig warm/benauwd. Maar voor de zekerheid toch maar een vest/trui meegenomen. Nou die ging gelijk aan bij het naar buiten stappen. De zon verdween aardig en de wind was behoorlijk opgestoken.
Buiten is er genoeg te zien. Ten eerste lijken de auto's als gekken te rijden en dan hebben we het nog niet over de voetgangers die het verschil tussen een rood en groen stoplicht niet lijken te snappen. Of heeft iedereen gewoon haast??
Verder zitten de straten vol met winkels, hotels, verschillende soorten bars, eettentjes en meerdere daklozen. Nadat we een rondje gelopen hadden kwamen we een echt typisch Amerikaans eetcafe tegen. Met van die banken met tafeltjes er tussen. En dan zo'n bar met krukken eraan. Dus dit konden we niet overslaan en hier hebben we onze eerste avondmaaltijd gegeten. Maar we konden net zo goed ontbijten hoor, want dat serveerden ze de gehele dag. Terwijl we aan tafel zaten en naar buiten keken, keken we recht tegen een dakloze aan die op straat zat. Ze had een bord vast over huiselijk geweld en dat ze 3 kinderen had. Op een gegeven moment kreeg ze van een vrouw een zak chips aangeboden en deze nam ze gretig aan. Maar terwijl wij onze maaltijd kregen, kreeg zij ook verschillende keren overblijfselen van voedsel aangeboden van verschillende mensen. Dus hoeft niet te zeggen dat ze ondervoed raakte zo aan de rand van de stoep.
Nadat wij lekker gegeten hadden(niet gedronken. Want ik had ijs thee besteld en dat heb ik ook LETTERLIJK gekregen. Het proefde echt als de thee van vanmorgen, maar dan ijskoud. En helaas ook nog te lang getrokken. Dus geen succes, maarja weer wat geleerd.)
Na het eten ons rondje afgelopen en nu zijn we weer terug op onze kamer. We gaan zo douchen en dan op tijd naar bed, want we willen morgen op tijd vertrekken naar de camper verhuur. Zodat we daar niet de hele dag hoeven te wachten.
Geen idee wanneer we weer wifi hebben, maar tot de volgende keer.
Als het iedere keer zo'n lang verslag wordt, hebben jullie nog aardig wat te lezen.
Doei doei.