Op naar de woestijn

Goed om maar bij gisteren te beginnen (10-9). Toen zijn we rond half 9 ’s ochtends vertrokken naar het California Sciencenter. Nergens in de toeristenblaadjes aangegeven maar wel de moeite waard. We zijn er met de camper heen gereden. Het was met de camper bijna net zo lang als met het openbaar vervoer. En nu konden we na het bezoek gelijk door. We moesten wel door de spits heen, maar hebben wel de skyline van Los Angeles gezien. Of los ansjos zoals onze TomTom het noemt :).
In het sciencenter hebben we de laatste space shuttle gezien die Amerika de ruimte in heeft geschoten (tegenwoordig doen ze het alleen nog in samenwerking met andere landen heb ik geleerd van Edwin). Echt wel gaaf om te zien. En dat ding is echt heel groot. De buitenkant van de space shuttle is gemaakt van tegeltjes die bestand zijn tegen extreme hitte. Lijken gewoon tegeltjes die je in een badkamer of keuken tegen de muur plakt. Van die keramische.
Daarna zijn we de rest van het museum door gelopen. Na een lunch genuttigd te hebben zijn we langs 1 van de eerste straalvliegtuigen en een blackbird gelopen. Deze stonden buiten opgesteld. Als laatste hebben we het natuur museum bezocht. Voor de mensen die de film: one night at the museum’ hebben gezien. Dit leek als 2 druppels water op het museum uit de film. Ook allerlei dieren opgezet, in precies van die lange hallen met links en rechts dieren. Met en zonder glas ervoor. En echt, je zou zo geloven dat al die dieren ’s nachts tot leven komen. Zo mooi gemaakt.
Verder hadden ze een collectie dinosaurussen botten. Dat blijf ik toch apart vinden, dat die dieren hier gewoon rond gelopen hebben. We zagen een ruggenwervel waar ik met gemak hurkend inpaste. Je voelt je heel klein bij die dino’s.
Na het natuurmuseum zijn we richting een camping gegaan aan de andere kant van Los Angeles, op de rand van de stad. Dan hoefden we vandaag niet nog een heel stuk door de stad.
Deze camping bleek naast een echt Amerikaanse fair te liggen en toevallig was de fair de hele maand september aanwezig. Dus we kwamen precies op een goed tijdstip. Alleen was het wel echt heel warm. Dus besloten we eerst in het zwembad(wat resulteerde in de jacuzzi, want het zwembad was echt HEEL koud) wat af te koelen. Niet dat het echt heel erg lukte in de jacuzzi want die was aardig warm, maar als je uit het water opstond had je toch een klein zuchtje wind te pakken die was wel lekker fris. Na avondeten zijn we naar de fair gegaan. En die was echt MEGA groot. Volgens een man liepen er per dag ongeveer 60.000 mensen op de fair. En er was werkelijk waar alles te vinden. Van keukens tot badkamers, relaxstoelen tot sieraden en van een mega kermis tot de kinderboerderij. Voor mijn ouders, Wim, Carin: We zijn ook wel eens op zoiets geweest toen we met zijn alle in Amerika waren bij Joop. Alleen dit was een heel stukkie groter.
En dan heb ik het nog niet over alle het eten wat er te vinden was. We hebben ons ter zeerste afgevraagd of dat allemaal nog wel opging die dag. Na een rondje over het terrein gelopen te hebben, besloten we dat we toch wel een keertje in het reuzenrad wilde. Dus wij een kaartje kopen. Maar dit ging anders dan in Nederland. Hier moest je 10 ritten per keer kopen. Nouja voor 5 dollar doen we ook nog wel een paar spelletjes. Want dat kon je er ook mee doen. Wij naar de ingang van het reuzenrad. En wat blijkt nou. Ik mocht er helemaal NIET in. Omdat ik zwanger ben. Volgens de meid die er zat is de hoogte slecht voor de baby. Hoogte?? Ik ben met een vliegtuig naar Amerika gevlogen. Geloof dat die toch iets hoger vliegt. Maar nee hoor. Ik mocht er echt niet in. Wij op naar het andere reuzenrad. Want ja het is wel Amerika he. Dus overal hebben ze minimaal 2 van. Daar aangekomen blijkt dat ik me buik toch nog redelijk in kan houden dus voor niet zwanger door kan gaan. Maar daar stuiten we weer op een obstakel. Want we hadden vier strips te weinig. Wij dachten 10 ritten gekocht te hebben, maar dat was niet zo. Want voor het reuzenrad had je er 12 per persoon nodig. HUH? Oke weer wat nieuws. Dus hebben we naar een speeltje gedaan van de strips. Niks gewonnen uiteraard ;) .

Nadat onze benen aangaven dat ze er toch echt wel klaar mee waren met lopen zijn we terug gegaan en om half 10 in slaap gevallen.
Vanmorgen zijn we een beetje op tijd opgestaan om niet al te laat op onze volgende bestemming aan te komen. En daar zijn we dan nu. In Barstow. Een plaatsje aan de snelweg tussen Los Angeles en Las Vegas in. Als eerste hebben we de was gedaan. Dat was na een week toch wel nodig en weet niet wanneer we weer mogelijkheid hebben. Na de lunch besloten we naar Ghost town te gaan. Een oud mijnwerkersstadje op bijna 5 kilometer van de camping af. Het was leuk om te zien, alleen jammer dat ze het een beetje te toeristisch gemaakt hebben. Ipv in elk gebouwtje te laten zien waar het vroeger voor gebruikt werd, had je nu in bijna ieder gebouwtje een souvenirwinkeltje.
Na het bezoek hebben we het zwembad opgezocht. Want het is hier wel zo’n 36 graden. Bij de wasmachines waren we al een paar Nederlanders tegen gekomen en in zwembad weer een stel. Hier hebben we een tijdje mee zitten kletsen. Zij waren afgelopen maandag in Las Vegas aangekomen en hier voor 17 dagen. Alleen hadden wij hun reis pas 2 weken geleden geboekt. Wel maf als je dat vergelijkt met onze 12 maanden voorbereiding. Ze hadden nog niet helemaal duidelijk waar ze precies heen wilden, maar San Francisco en Yosemite stonden wel op hun lijstje. Na wat adviezen uitgewisseld te hebben zijn wij weer terug gegaan naar onze camper. Na wat tv gekeken te hebben in de gezamenlijke ‘huiskamer’ met AIRCO zijn we naar een ‘Diner’ geweest. Heel leuk. Echt weer dat Amerikaanse wat je van de tv kent maar ook echt is. Banken met tafeltjes er tussen en serveersters in van dat lime achtige groene rokje en shirtjes. Op witte gympen. Lekker gegeten en voldaan weer terug gekeerd naar de camping. Op naar ons bedje en morgen op naar VIVA LAS VEGAS.
Groetjes van ons.